Great employees don’t complain – they walk away
Na to sformułowanie natknęłam się w jakiejś publikacji na LinkedIn. Od razu przykuło moją uwagę.
Jaką wartość dla managera ma to stwierdzenie?
Na ile managerowie biorą taki scenariusz pod uwagę?
PRESJA CELÓW
Managerowie, często sami funkcjonujący pod presją ambitnych celów i rozliczani przez pryzmat wyników, przenoszą je na swoich pracowników. Śrubują, podkręcają zadania, cisną ludzi. Coraz mniej zostawiając pracownikom przestrzeni i coraz bardziej traktując ich przedmiotowo.
To mechanizm samo-nakręcającej się spirali.
ZAPĘTLAJĄCY SIĘ PROBLEM
Ilość zadań, problemów do rozwiązania, tematów w stosunku do szybko uciekającego czasu, jest coraz większa.
Skutkiem tego jest m.in. coraz gorsza komunikacja, a nawet jej stopniowy zanik.
W relacji managera i zespołu prowadzić to może do nieporozumień, wyciągania złych wniosków, powstawania frustracji.
I JEGO SKUTKI
W rezultacie manager nie zwraca uwagi na potrzeby pracowników, które są niezwykle ważne do tego, aby pracowali z zaangażowaniem.
Zapomina, nie ma czasu lub odkłada na później to, co wpływa na poczucie bycia zrozumianym, wysłuchanym, czy docenionym przez przełożonego.
W to miejsce wkrada się krytyka, presja, kontrola, wyciąganie konsekwencji.
RYZYKO ODEJŚCIA
Dobry pracownik wie, że jest dobry.
Zna swoje kompetencje, wie co potrafi, na co go stać. Zna swoją wartość.
I nie czuje się dobrze w opisanych wyżej okolicznościach. Taki styl pracy nie wpływa nie niego korzystnie.
Prędzej czy później więc podejmie decyzję, że musi i chce coś zrobić z faktem, że jest mu źle. Wtedy odejdzie.
EFEKTY ZALEŻĄ OD CIEBIE
Pamiętaj, że tracąc dobrego pracownika, osłabiasz zespół i swoje zasoby.
Jeśli nie zainwestujesz swojego czasu i wysiłku, nie zbierzesz owoców.
Znajdź więc w swojej roli przestrzeń na taką współpracę, żeby dobrzy pracownicy nie musieli odchodzić.
